Door Anneloes de Koff
De auteurs van Making Home(s) in Displacement, Critical Reflections on a Spatial Practice grijpen nieuwe visuele interviewtechnieken aan om de precaire situatie van vluchtelingen en asielzoekers inzichtelijk te maken. Anneloes de Koff mist echter de oproep tot actie voor ontwerpers.
Leegstaand containerdorp voor opvang vluchtelingen Tempelhofer Feld (Berlijn 2021) / foto Archined familiealbum
Met het boek Making Home(s) in Displacement, Critical Reflections on a Spatial Practice belichten onderzoekers van over de hele wereld hoe vluchtelingen een thuis proberen te maken onder steeds weer veranderende omstandigheden. De publicatie bestaat uit een bundeling van academische papers die de weerslag zijn van de conferentie Displacement & Domesticity since 1945: Refugees, Migrants and Expats Making Homes die plaatsvond in Brussel in maart 2019. In de essays wordt gepleit voor een positievere en opener houding van landen die vluchtelingen opvangen. De kritische relatie tussen thuis en ontheemding wordt hierbij belicht vanuit een ruimtelijk, materieel en architectonisch perspectief, oftewel de fysieke plek waar vluchtelingen worden gehuisvest en ontvangen. Omdat dit specifieke aspect nog nauwelijks wordt beschreven in de hedendaagse literatuur over vluchtelingen en ontheemding worden onconventionele onderzoeksmethoden niet geschuwd. De auteurs hopen hiermee tevens een lans te breken voor het doen van innovatiever veldonderzoek.
Het boek is een sterk activistisch en inhoudelijk verhaal dat door de jargon gedomineerde teksten soms niet gemakkelijk leest. Het fotomateriaal, kaarten, plattegronden en persoonlijke citaten van de geïnterviewde vluchtelingen bieden een essentiële aanvulling en een zeer interessante verduidelijking over een leven op de vlucht.