Door Anneloes de Koff
Al in 1963 omwikkelde Christo Javacheff een onwetende journaliste met doorschijnend textiel in de fotografiestudio van een vriend. Zij was de start van zijn later zo bekende installaties met textiel. Zo werden de Berlijnse Reichstag en de Pont Neuf brug in Parijs ingepakt, werd een oranje voetpad over het meer van Iseo aangelegd, en vormden 3100 reuzen paraplu’s een lange lijn in de landschappen van Japan en de Verenigde Staten.
The Mastaba (Project for London, Hyde Park, Serpentine Lake) / Collage door Christo (2018) / Foto André Grossmann
Christo en zijn vrouw Jeanne-Claude, hebben 35 jaar samengewerkt tot haar dood in 2009, onder de naam Christo. Een idee voor een nieuw project ontstond gewoonlijk tijdens een discussie tussen het kunstenaarskoppel, waarna Christo het op papier zette en het verder uitwerkte. Naast hun decennia lang gebruik van textiel, is het duo ook bekend om het gebruik van olievaten. In eerste instantie als materiaal gekozen vanwege het sculpturale effect en de lage kosten.
In 1962 verwierf het koppel mondiale bekendheid toen ze van 89 afgedankte olievaten een muur maakte die een straat in Parijs afsloot. De kunstbarricade was een protestreactie tegen de bouw van de Berlijnse muur die eerder dat jaar was afgerond en hielt slechts een paar uur stand. Sindsdien is Christo op zoek geweest naar een geschikte locatie voor een drijvende mastaba opgebouwd uit olievaten. Het werd Hyde Park in Londen. De tijdelijke sculptuur, het tweede dat Javacheff realiseerde na de dood van Jeanne-Claude, bestaat uit 7506 horizontaal gestapelde vaten waarbij de kopse kanten in rood, blauw en mauve kleuren zijn geschilderd. De stapeling verrijst van afstand als een pointillistisch schilderij uit het Serpentine Lake.